art 132 ustawy o policji

Jak wskazuje art. 132 ustawy o Policji, naruszenie dyscypliny służbowej stanowi czyn policjanta polegający na zawinionym przekroczeniu uprawnień lub niewykonaniu obowiązków wynikających z przepisów prawa lub rozkazów i poleceń wydanych przez przełożonych uprawnionych na podstawie tych przepisów. Będzie to między innymi: 1. Fundusz zarządza środkami finansowymi, o których mowa w art. 116 przychody Funduszu. 2. W zakresie środków pochodzących ze składek na ubezpieczenie zdrowotne Fundusz działa w imieniu własnym na rzecz ubezpieczonych oraz osób uprawnionych do tych świadczeń na podstawie przepisów o koordynacji. 3. Na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2–4 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2023 r. poz. 171, z 2022 r. poz. 2600 oraz z 2023 r. poz. 185, 240, 289 i 347) zarządza się, co następuje: podstawie: art. 132 ustawy 37 972 320,96 PLN listopad 2 . D O S T A W Y 2.2.1 Ogumienie do pojazdów służbowych Policji garnizonu podkarpackiego Zamówienie udzielane jest w trybie przetargu nieograniczonego na podstawie: art. 132 ustawy 1 917 000,00 PLN III kwartał 2.2.2 Części zamienne, materiały, akcesoria Uprawnienia przewidziane w art. 12 rozporządzenie w sprawie uzbrojenia, umundurowania i oznak w Policji, art. 101 wysokość uposażenia zasadniczego ust. 2, art. 102 rozporządzenie w sprawie wysługi lat, art. 104 dodatek za stopień ust. 6, art. 105 zasady płatności wyposażenia i innych świadczeń ust. 3, art. 110 nagroda roczna ust. 1 Partnervermittlung Für Akademiker Und Singles Mit Niveau. USTAWA z dnia 29 października 2003 r. o zmianie ustawy o Policji ______1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 19, poz. 185, Nr 74, poz. 676, Nr 81, poz. 731, Nr 113, poz. 984, Nr 115, poz. 996, Nr 153, poz. 1271, Nr 176, poz. 1457 i Nr 200, poz. 1688 oraz z 2003 r. Nr 90, poz. 844, Nr 113, poz. 1070, Nr 130, poz. 1188 i 1190, Nr 137, poz. 1302 i Nr 166, poz. 1609. 2) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1995 r. Nr 104, poz. 515, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 106, poz. 679, Nr 114, poz. 739 i Nr 144, poz. 971, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126, z 1999 r. Nr 75, poz. 853, z 2000 r. Nr 2, poz. 5, Nr 48, poz. 552, Nr 60, poz. 704 i Nr 91, poz. 1008, z 2001 r. Nr 49, poz. 508 i 509, Nr 98, poz. 1070 i Nr 101, poz. 1113 oraz z 2002 r. Nr 113, poz. 984, Nr 141, poz. 1177 i Nr 169, poz. 1387. Zmiany w prawie Ocieplanie domów - premier zachęca, korzyść podatkowa topnieje Do ocieplania domów przed zimą zachęcają nie tylko niedawne słowa premiera, ale też podatkowa ulga modernizacyjna. Niestety, realnie topnieje ona z miesiąca na miesiąc, bo jej kwota - 53 tys. zł - nie zmieniła się od 2019 roku. W tym czasie ceny materiałów i usług budowlanych poszły w górę o kilkadziesiąt procent. Jednak o jej waloryzacji na razie nie ma mowy. Dziecko może zarobić więcej, rodzic nie straci prawa do ulgi prorodzinnej Lipcowe zmiany w Polskim Ładzie podniosły znacząco limit przychodów dziecka, po przekroczeniu którego rodzice tracą prawo do ulgi prorodzinnej. Zarobki pociechy wcześniej nie mogły przekroczyć 3089 złotych rocznie. Obecny limit jest znacznie wyższy. Co najważniejsze, można go stosować wstecznie, już od stycznia 2022 roku. Zmiana jest reakcją Ministerstwa Finansów na publikację Krzysztof Koślicki Do końca września czas na złożenie sprawozdania finansowego do KRS Z końcem września upływa termin na zatwierdzenie sprawozdania finansowego większości podmiotów, których dotyczy obowiązek jego sporządzenia. Ma to również znaczenie w kontekście obowiązku złożenia sprawozdania do KRS. Warto o tym pamiętać, ponieważ niezłożenie sprawozdania może skutkować odpowiedzialnością karną. Więcej na ten temat w Legal Alert. Grzegorz Keler Korzystanie z e-Urzędu Skarbowego już po nowemu W czwartek, 7 lipca, wchodzi w życie rozporządzenie ministra finansów w sprawie korzystania z e-Urzędu Skarbowego. Zmienia ono zasady dostępu do systemu. Logowanie i uwierzytelnianie użytkowników będzie się teraz odbywało według nowych zasad. Więcej spraw będzie można załatwić za pomocą pism generowanych automatycznie. Krzysztof Koślicki Już obowiązują przepisy mające chronić przed nieuczciwymi sprzedawcami Od czwartku 30 czerwca obowiązuje nowelizacja Kodeksu cywilnego, która umożliwia poszkodowanemu żądanie unieważnienia całej, rażąco niekorzystnej dla siebie umowy i wydłużenie okresu na dochodzenie swoich roszczeń, zwłaszcza przez konsumentów. Do nowelizacji "doczepione" zostały też zmiany dotyczące ratownictwa medycznego oraz staży podyplomowych lekarzy. Krzysztof Sobczak Przewinienie dyscyplinarne jest zawinione wtedy, gdy policjant:1) ma zamiar jego popełnienia, to jest chce je popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia, na to się godzi;2) nie mając zamiaru jego popełnienia, popełnia je jednak na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że możliwość taką przewidywał albo mógł i powinien przewidzieć. Sentencja Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Kube, Sędziowie WSA Iwona Dąbrowska, Jacek Fronczyk (spr.), Protokolant Starszy sekretarz sądowy Maria Zawada, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 lutego 2012 r. sprawy ze skargi G. P. na orzeczenie Komendanta Głównego Policji z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary dyscyplinarnej nagany 1) uchyla zaskarżone orzeczenie oraz utrzymane nim w mocy orzeczenie organu I instancji; 2) zaskarżone orzeczenie nie podlega wykonaniu w całości. Uzasadnienie strona 1/4 Postanowieniem z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] Komendant Wojewódzki Policji [...] wszczął przeciwko [...] G. P. postępowanie dyscyplinarne, zarzucając mu naruszenie dyscypliny służbowej, polegające na samowolnym opuszczeniu trasy wyznaczonego patrolu, tj. o czyn z art. 132 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (t. j.: Dz. U. z 2007 r. Nr 43, poz. 277 ze zm.) w związku z § 16 ust. 1 pkt 3 zarządzenia Komendanta Głównego Policji z dnia 25 czerwca 2007 r. nr 609 w sprawie sposobu pełnienia służby na drogach przez policjantów (Dz. Urz. KGP Nr 13, poz. 100). Postanowieniem z dnia [...] maja 2011 r. nr [...] Komendant Wojewódzki Policji [...] zmienił postawiony [...] G. P. zarzut na popełnienie czynów: 1) z art. 132 ust. 3 pkt 3 ustawy o Policji w związku z § 32 zarządzenia Komendanta Głównego Policji z dnia 25 czerwca 2007 r. nr 609 w sprawie sposobu pełnienia służby na drogach przez policjantów w związku z § 4 ust. 4 pkt 1 Wytycznych Komendanta Głównego Policji z dnia 26 czerwca 2007 r. nr 2 w sprawie zasad ewidencjonowania, wypełniania oraz przechowywania notatników służbowych (Dz. Urz. KGP Nr 13, poz. 104); 2) z art. 132 ust. 3 pkt 3 ustawy o Policji w związku z § 15 ust. 1 pkt 6 i § 32 zarządzenia Komendanta Głównego Policji z dnia 25 czerwca 2007 r. nr 609 w sprawie sposobu pełnienia służby na drogach przez policjantów w związku z § 4 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 lit. "f" oraz ust. 4 pkt 1 Wytycznych Komendanta Głównego Policji z dnia 26 czerwca 2007 r. nr 2 w sprawie zasad ewidencjonowania, wypełniania oraz przechowywania notatników służbowych. Orzeczeniem z dnia [...] maja 2011 r. nr [...] Komendant Wojewódzki Policji [...], działając na podstawie art. 135j ust. 1 pkt 3 ustawy o Policji, po dokonaniu analizy i oceny całokształtu okoliczności oraz materiału dowodowego zgromadzonego w postępowaniu dyscyplinarnym przeciwko [...] G. P. - [...] - obwinionemu o to, że: 1) w dniu [...] 2011 r., będąc wyznaczonym do pełnienia służby w godz. [...] - [...], wraz ze [...] T. T., naruszył dyscyplinę służbową w ten sposób, że podejmując interwencję własną o godz. [...], nie udokumentował w notatniku służbowym godziny zakończenia kontroli drogowej na ul. [...] w L., na trasie dojazdowej do wyznaczonego, podczas odprawy, rejonu służbowego [...], tj. o czyn z art. 132 ust. 3 pkt 3 ustawy o Policji w związku z § 32 zarządzenia Komendanta Głównego Policji z dnia 25 czerwca 2007 r. nr 609 w sprawie sposobu pełnienia służby na drogach przez policjantów w związku z § 4 ust. 4 pkt 1 Wytycznych Komendanta Głównego Policji z dnia 26 czerwca 2007 r. nr 2 w sprawie zasad ewidencjonowania, wypełniania oraz przechowywania notatników służbowych; 2) w dniu [...] 2011 r., w okolicznościach jak w punkcie 1, będąc na [...] km autostrady [...] w restauracji "[...]", naruszył dyscyplinę służbową w ten sposób, że będąc dowódcą patrolu, jeszcze przed objęciem wyznaczonego na odprawie rejonu służbowego [...] nie powiadomił koordynatora o zjeździe z trasy dojazdowej na węźle [...] na przerwę w służbie, co najmniej od godz. [...] do godz. [...] i nie udokumentował tego faktu w notatniku służbowym, tj. o czyn z art. 132 ust. 3 pkt 3 ustawy o Policji w związku z § 15 ust. 1 pkt 6 i § 32 zarządzenia Komendanta Głównego Policji z dnia 25 czerwca 2007 r. nr 609 w sprawie sposobu pełnienia służby na drogach przez policjantów w związku z § 4 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 lit. "f" oraz ust. 4 pkt 1 Wytycznych Komendanta Głównego Policji z dnia 26 czerwca 2007 r. nr 2 w sprawie zasad ewidencjonowania, wypełniania oraz przechowywania notatników służbowych, uznał policjanta winnym zarzucanych mu czynów i wymierzył karę dyscyplinarną nagany. W uzasadnieniu organ wskazał, że zgromadzony w postępowaniu dyscyplinarnym materiał dowodowy nie budzi wątpliwości i jest wystarczający do ustalenia odpowiedzialności obwinionego we wskazanym zakresie. Przekazanie przez przełożonego polecenia w drodze telefonicznej wiadomości tekstowej jest dopuszczalną formą kontaktu z podwładnym, wobec czego niewypełnienie tak przekazanego polecenia sprowadza na policjanta, co do zasady, ryzyko wszczęcia postępowania dyscyplinarnego. Wprawdzie dotychczas w orzecznictwie sądowym na tle postępowania dyscyplinarnego funkcjonariuszy policji nie zostało rozstrzygnięte identyczne zagadnienie, jakie ma miejsce w Pańskiej sprawie, lecz w mojej ocenie nie ma podstaw do przyjęcia, jakoby polecenie służbowe nie mogło zostać wydane za pośrednictwem SMS-a. Można sięgnąć tutaj – na zasadzie analogii – do Kodeksu pracy, który posługuje się sformułowaniem „polecenie służbowe”, ale nie wskazuje form, w jakich to polecenie może być zrealizowane przez pracodawcę. Zatem należy stwierdzić, iż może ono zostać dokonane w każdej formie, która umożliwi pracownikowi zapoznanie się z nim, np. w formie pisemnej, w rozmowie telefonicznej, e-mailu czy też za pośrednictwem SMS-a. Zgodnie z treścią przepisu art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji ( Dz. U. z 2011 r. Nr 287, poz. 1687) przed wstąpieniem w szeregi policji, a więc przed podjęciem służby, policjant składa ślubowanie, w którego rocie zobowiązuje się przestrzegać dyscypliny służbowej oraz wykonywać rozkazy i polecenia przełożonych, strzec tajemnic związanych ze służbą, honoru, godności i dobrego imienia służby oraz przestrzegać zasad etyki zawodowej. Jak podaje art. 132 wspomnianej ustawy: „Art. 132. 1. Policjant odpowiada dyscyplinarnie za popełnienie przewinienia dyscyplinarnego polegającego na naruszeniu dyscypliny służbowej lub nieprzestrzeganiu zasad etyki zawodowej. 2. Naruszenie dyscypliny służbowej stanowi czyn policjanta polegający na zawinionym przekroczeniu uprawnień lub niewykonaniu obowiązków wynikających z przepisów prawa lub rozkazów i poleceń wydanych przez przełożonych uprawnionych na podstawie tych przepisów. 3. Naruszeniem dyscypliny służbowej jest w szczególności: 1) odmowa wykonania albo niewykonanie rozkazu lub polecenia przełożonego, względnie organu uprawnionego na podstawie ustawy do wydawania poleceń policjantom (…)”. Jednak fakt, że polecenie służbowe wydane za pośrednictwem SMS-a należy uznać za istniejące i prawidłowo przekazane, jeszcze nie oznacza, że Pan jako funkcjonariusz policji poniesie jakiekolwiek konsekwencje służbowe z tytułu jego niewykonania. Otóż, kwalifikując czyny zarzucane funkcjonariuszowi policji na podstawie art. 132 ww. ustawy, organ orzekający winien w szczególności wyjaśnić i rozważyć przesłanki zawinienia wskazane w art. 132a ustawy, jako że warunkują one nie tylko kwestię odpowiedzialności. Nie wystarczy bowiem, że wystąpi naruszenie dyscypliny – musi być ono także zawinione (tak Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 6 lutego 2007 r., sygn. akt IV SA/Gl 392/06). Istotne są zatem wszystkie okoliczności sprawy: czy polecenie zostało przekazane policjantowi w czasie dyżuru, czy w jego czasie prywatnym, czy zostało skierowane na osobisty numer telefonu, czy na numer służbowy, w jakich okolicznościach policjant odebrał polecenie służbowe, czy miał możliwość jego wykonania, czy niewykonanie polecenia było zawinione, czy też nie można postawić takiego zarzutu. Dopiero suma tych wszystkich okoliczności, które powinny zostać ustalone w toku ewentualnego postępowania dyscyplinarnego, da odpowiedź na pytanie, czy zasadne jest wyciąganie konsekwencji służbowych wobec Pana, czy też postępowanie należy umorzyć lub w ogóle go nie wszczynać. Jak stanowi art. 132a ustawy o Policji: „Art. 132a. Przewinienie dyscyplinarne jest zawinione wtedy, gdy policjant: 1) ma zamiar jego popełnienia, to jest chce je popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia, na to się godzi; 2) nie mając zamiaru jego popełnienia, popełnia je jednak na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że możliwość taką przewidywał albo mógł i powinien przewidzieć”. Dla oceny, czy doszło do przewinienia dyscyplinarnego, ustawa przyjęła konstrukcję winy umyślnej w zamiarze bezpośrednim lub w zamiarze ewentualnym oraz winy nieumyślnej (w postaci lekkomyślności lub niedbalstwa). Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w wyroku z dnia 21 stycznia 2010 r. (sygn. akt II SA/Go 970/09) stwierdził, iż „tylko w wyjątkowych wypadkach policjant może na podstawie art. 58 ust. 2 ustawy o Policji odmówić wykonania polecenia lub rozkazu przełożonego, a więc tylko wtedy, gdy wykonanie rozkazu lub polecenia łączyłoby się z popełnieniem przestępstwa. Przyjęcie, że funkcjonariusz może kwestionować w innych niż określone w art. 58 ust. 2 ustawy o Policji polecenia przełożonych podważyłoby zasady funkcjonowania tej formacji, a w konsekwencji mogłoby doprowadzić do jej paraliżu”. Odmawiając wykonania polecenia przełożonego, funkcjonariusz policji narusza dyscyplinę służbową określoną w art. 132 ust. 3 pkt 1 ustawy o Policji. Gdyby dwuinstancyjne postępowanie dyscyplinarne zakończyło się dla Pana mimo wszystko niepomyślnie, pozostaje skarga do wojewódzkiego sądu administracyjnego na takie rozstrzygnięcie, a następnie ewentualna skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego (art. 138 ustawy). Proszę pamiętać, iż w toku postępowania dyscyplinarnego będzie Pan (jako obwiniony) pełnoprawną jego stroną – może Pan składać wnioski dowodowe ( dowody z zeznań świadków), które potwierdzą brak Pańskiej winy w niewykonaniu polecenia służbowego. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online .

art 132 ustawy o policji